नेपालमा कसैले पनि कम्पनी हेरेर बीमा गर्दैनन्, बरिष्ठ अभिकर्ता ओम केसीको विचार

काठमाडौं । मानिसहरुमा बीमाको बारेमा दुई किसिमको सोच छ । एकथरी मानिसहरुले बीमाको कुरा गर्न नपाइ बीमाबाट दाबी पाइदैन भनिहाल्छन् र अर्को बीमा अभिकर्ताले कमिशनका लागि मात्रै बीमा गराउछन् भन्ने सोच रहेको छ । यी दुबै गलत बुझाइलाई बुझाउने कार्य अभिकर्ताहरुकै हो ।

अन्य मुलुकमा बीमालाई बाध्यात्मक बनाइएको हुन्छ यसले गर्दा सबैले बीमाको विषयमा बुझेका हुन्छन् । तर नेपालमा यस्तो छैन अभिकर्ता आफैले बीमितलाई बीमाको महत्व बुझाएर बीमाको लागी उत्प्रेरित गर्नु पर्छ । त्यसमा पनि नेपालमा बीमाको आवश्यकता १०/२० नम्बरमा पर्न जान्छ ।

नेपालमा अझै पनि मानिसहरु आफैले बीमा गर्न चाहदैनन् । उनिहरुलाई फोर्स गरे पछि मात्रै बल्लतल्ल गर्न खोज्छन् । अभिकर्ता पेशामा सफल नहुनुको अर्को कारण अभिकर्ता आफै अल्पज्ञानी भएर हो । अभिकर्तामा प्रयाप्त ज्ञान छैन । यस तर्फ बीमा प्राधिकरण र बीमा कम्पनी कसैको पनि ध्यान पुग्न सकेको छैन ।

कम्पनीहरुले लाइसेन्स मात्रै दिने काम गर्दा अधिकाम्स अभिकर्ताले बीमा कम्पनीहरुले जारी गरेका सबै बीमा पोलिसीको बारेमा बुझ्दैनन् । त्यसैले कम्पतिमा पनि अभिकर्ताहरुलाई बीमा पोलिसी, बोनस, सरेण्डर भ्यालु, रिष्क कभरको बारेमा ज्ञान हुनु पर्छ । अनि मात्रै अरुलाई बुझाउन सकिन्छ ।

आफैले बुझेको छैन भने अरुलाई बुझाउने अवस्था रहदैन । यहि कारणले मानिसहरु टिक्न गाह्रो छ । बीमा प्राधिकरणले कहिले पनि अभिकर्ताको पेशा अभिबृद्धिका लागि कुनै पनि तालिम सञ्चालन गर्न  सकेको छैन । म यस पेशामा लागेको २३ वर्ष भयो तर म बीमा प्राधिकरणले दिएको एउटा मात्रै तालिममा सहभागी भएको छु । त्यस बाहेक तालिम प्राप्त गरेको छैन ।

बीमाको नकारात्मकता अन्त्यका लागि अभिकर्ताहरुलाई धेरै भन्दा धेरै तालिम र दक्ष बनाउने काम गर्नु पर्छ । अभिकर्ता पेशा डाक्टर इन्जिनियर भन्दा पनि राम्रो पेशा हो । आम्दानीका हिसावले पनि उनिहरुको भन्दा कम छैन । अर्को तर्फ वित्तीय सल्लाहकार आफैमा सानो काम होइन । हामी बीमित र बीमा कम्पनी विच पुलको काम गर्छौ । डाक्टर इन्जिनियरहरुले सेवा दिए बापत आफ्नो शुल्क लिन्छन् तर हाम्रोमा यस्तो सम्म भइसक्यो अभिकर्ताले पाउने कमिशन पनि फिर्ता देउ भन्ने अवस्था छ । यो नबुझेको कारणले अभिकर्ताहरु सँग यस्तो व्यवहार गरिएको हो ।

हाम्रोमा अभिकर्ताले सित्तैमा कमिशन खाएको भन्ने मानसिकता छ । यसो हुनुको कारण परिश्रम गर्ने अभिकर्ताले गर्दा हो । यहाँ जोसुकैले अभिकर्ताको लाइसेन्स लिएका हुन्छन् । एउटाले राम्रो सँग बुझाइरहेको हुन्छ तर अर्को अभिकर्ताले गएर म कमिशन विनानै काम गर्छु भनिदिन्छ । उसले तपाईलाई कमिशन फिर्ता दिदैन म दिन्छु भनेर एकदमै सस्तो मार्केटिङ भइरहेको छ ।

यि विविध कारणले नेपालमा अभिर्ता पेशा प्रति नकारात्मकता फैलिएको हो । यसका लागि पेशागत बीमा अभिकर्ता संघ र बीमा कम्पनीले संरक्षण गर्नु पर्ने जरुरी छ । कम्पनीले पनि अभिकर्ता लाइसेन्स लिएकालाई दक्ष बनाउनु पर्छ । अभिकर्तामा पढ्ने बानी छैन । जवसम्म अभिकर्तामा पढ्ने बाँनी हुँदैन तवसम्म उनिहरुले बीमितलाई राम्रो सँग बुझाउन सक्दैनन् । बीमा किन भएन भनेर चिन्ता मात्रै गरिन्छ तर मैले भनेको कुरा किन बुझिरहेका छैनन्, मैले भनेको किन मानिरहेका छैनन् भनेर हामी सोच्छदैनौ । यो व्यवसाय अरुलाई विश्वास दिलाएर भावनात्मक रुपमा ल्याउनु पर्ने व्यवसाय हो ।

आज तपाई सँग भएको पैसा तपाईको गुडविल र तपाईको विश्वास तपाईको बोलिको पावरले लिन सक्नु पर्छ । अहिलेसम्म कसैले पनि कम्पनी चिन्दैन । यदि कम्पनी चिनेर बीमा हुने भए भर्खर आएका कम्पनीमा करोडौको बीमा हुँदैन थियो । यसको गुडविल भनेको अभिकर्ता नै हो । अभिकर्तालाई हेरेर बीमा गर्ने हो ।

नेपाल भन्दा विकसित भारत जस्तो बजारमा पनि ९६ प्रतिशत बजार अभिकर्ता मार्फत चलेको छ । सूचना प्रविधिमा फड्को मारेको भारत जस्तो देशमा पनि ४ प्रतिशत मात्रै संस्थागत अभिकर्ता तथा सूचना प्रविधि मार्फत बीमा हुन्छ ।

नेपालको बजार अझै धेरै खाली छ । नेपालमा अझै पनि विदेशी बीमा कम्पनी आउन चाहिरेका छन् यसको प्रमुख कारण उनिहरुले नेपालमा बजार देखेर नै हो । त्यसैले खाली बजारमा पुरानौ शैलीबाट गएर हुँदैन । अव स्किलफुल र नलेजेवल अभिकर्ताको संख्या धेरै हुनु पर्छ ।

कुनै पनि परिवारमा घरको मुख्य सदश्यको टाउकोमा लाखौ करोडौको जोखिम रहेको हुन्छ । तर अभिकर्ताले त्यस्ता व्यक्तिको जोखिम पहिचाहन गरेर वास्तविक जोखिम कभर हुने गरी बीमा गरिदिएका छैनन् । यो अभिकर्ता मेरो मान्छे हो यसलाई दुई चार लाखको बीमा गरिदियो भने मुख बन्द हुन्छ भनेर बीमा गर्ने गर्छन् तर यदि म परिवारमा रहिन भने भोलि मेरो अनुपस्थतिमा पनि मेरो परिवार कसरी चल्छ भन्ने सोचेर बीमा गर्नु पर्छ । यो सोचको विकास गर्ने हो भने बीमाको बजार धेरै ठुलो छ ।

एउटा व्यक्ति तथा घरको बीमा गराइसके पछि त्यो घरमा जादै नजाने सोच छ । बीमा गरिसके पनि त्यो घरमा नयाँ सदस्य आउछन् । उनिहरुको साह्रो गाह्रो बुझ्दै सम्पर्कमा रहिरहने हो भने बीमा खोज्न अन्यत्र भौतारिनु पर्दैन ।

यो पनि पढ्नुहोस्

पढाइमा तीक्ष्ण ओम केसीले सरकारी जागिर छाडेर रोजेको अभिकर्ताको बाटो, नेपाल लाइफमा सर्वाधिक व्यवसाय भित्र्याउन सफल

प्रतिक्रिया दिनुहोस्

सम्बन्धित समाचार

तीन कम्पनीको सेयर मूल्य समायोजन

विद्युत खपत बढाउन प्राधिकरणले सुरु गर्यो अभियान

भ्याल्यू स्टक भनेको के हो, कसरी छान्ने यस्ता सेयर ?

बिल एकम्यानको रणनीति : सस्तो सेयर किनेर व्यवस्थापन आफ्नै हातमा लिने

नेशनल लाइफको २० प्रतिशत लाभांश घोषणा

लेखापरीक्षण प्रतिवेदन नबुझाउने विभिन्न बीमा कम्पनीहरूलाई जरीवाना